نمایشگاه تجهیزات پزشکی مادر
نانو به دهان انسان راه يافت مشاهده در قالب PDF چاپ فرستادن به ایمیل

تهران - محققان دانشگاه صنعتي ميشيگان موفق شدند با استفاده از فناوري نانو، احتمال عفونت ايمپلنت دندان را به صفر كاهش دهند.

به گزارش پايگاه نيچر، چند ساليست كه استقبال از ايمپلت هاي دنداني در سراسر دنيا افزايش يافته است. گرچه هزينه اين روش درماني نسبت به روكش دندان و دندان مصنوعي بسيار بيشتر است ولي بدليل شباهت آن به دندان طبيعي، بيماران در اكثر موارد اين گزينه را انتخاب مي كنند.

يكي از مهمترين مشكلاتي كه دندان هاي ايمپلنت براي بيماران ايجاد مي كنند، عفونت پس از جراحي است. برخي پزشكان معتقدند كه دهان و فك بعضي افراد، اين دندان مصنوعي به ظاهر طبيعي را قبول نمي كند و به اصطلاح دهانشان اين جسم خارجي را پس مي زند.

ايمپلنت به پين هاي باريكي گفته مي شود كه از جنس تيتانيوم هستند و درون استخوان فك كاشته مي شوند. دندان هاي متحرك به اين پين ها متصل مي شوند و پس از گذشت شش ماه، استخوان هاي اطراف ايمپلنت ترميم يافته و رشد مي كنند.

مهمترين مشكل دندان هاي ايمپلنت عفونت و انفصال آن از استخوان فك است. دهان محل غيربهداشتي است و امكان انواع عفونت هاي باكتريايي در حفره دهان وجود دارد؛ از طرفي استخوان هاي فك نازك و شكننده هستند و امكان عدم انطباق اين استخوان ها با ايمپلنت بسيار زياد است.

محققان دانشگاه ميشيگان براي حل اين مشكل دست به دامن نانو شده اند و از نانوتيوب هاي دي اكسيد تيتانيوم براي ساخت ايمپلنت دندان استفاده كرده اند. استفاده از اين تكنولوژي باعث شده است كه احتمال عفونت پين دندان به صفر برسد و به راحتي به استخوان هاي جمجمه متصل شود، گارانتي اين ايمپلنت هاي جديد تا پايان عمر بيمار است.

نانولوله هاي دي اكسيد تيتانيوم در چند آزمايشگاه آمريكا مورد بررسي قرار گرفته اند. نتايج حاكي از آن است كه اين مواد نه تنها سمي نيستند بلكه موجب تحريك و رشد سلول هاي سالم مي شوند.

مدير اين پروژه تحقيقاتي گفته است كه مي توان از نانولوله هاي استفاده شده در ايمپلنت هاي دندان به عنوان حامل دارو نيز استفاده كرد. در طرح آزمايشي اين ايده، از داروي ناپروكسن سديم استفاده شده است كه خاصيت ضدالتهابي دارد و پس از جراحي ايپملنت براي جلوگيري از عفونت و التيام درد لثه مورد استفاده قرار مي گيرد.

معمولا از اين دارو براي كاهش عوارض جانبي در عمل هاي متداول ايمپلنت دندان نيز استفاده مي شود.

محقق ديگري از دانشگاه ايلينويز پيشنهاد داده است كه در ساخت اين دندان جديد، علاوه بر دي اكسيد تيتانيوم از نانوذرات نقره نيز استفاده شود تا خاصيت ضدعفوني آن افزايش يابد.

پژوهشگران دانشگاه ميشيگان براين باورند كه دي اكسيد تيتانيوم، در آينده اي نزديك نسل جديد ايمپلنت و به خصوص ايمپلنت لگن را متحول خواهد كرد.

دي اكسيد تيتانيوم به دليل شفاف بودن، در مواد آرايشي و بهداشتي مورد استفاده قرار مي گيرد و پس از تركيب با عنصر زيركونيا سفيدرنگ و شفاف مي شود كه گزينه مناسبي براي جايگزيني با دندان است.

هزينه ايمپلنت يك دندان در سراسر دنيا بسته به نوع مواد استفاده شده بين ۲ تا ۴ هزار دلار است كه توسط بيمار پرداخت مي شود و معمولا شركت هاي بيمه به دليل گران بودن اين روش درماني مسووليتي درقبال پرداخت هزينه ها ي آن از خود نشان نمي دهند.

منبع: ایرنا